Dit boek verscheen oorspronkelijk in 1986; de vertaling kwam in 1989 bij Meulenhoff uit onder de titel Black box. De twaalfde druk verscheen in 2017 onder de naam die ik eigenlijk al voor de eerste druk in gedachten had (de letterlijke vertaling van de Hebreeuwse titel Koefsa sjechora), maar die men toen bij Meulenhoff ‘niet sexy genoeg’ vond. Het is een virtuoze roman in brieven, waarin de personages gekarakteriseerd worden door hun manier van schrijven. Heel uitdagend om te vertalen. Een vrouw schrijft zeven jaar na hun echtscheiding een brief aan haar ex, hoogleraar politicologie en ooit haar commandant in het leger. De aanleiding is de onhandelbaarheid van hun puberzoon Boaz, maar gaandeweg begint de briefwisseling te lijken op de zwarte doos in een vliegtuig, waaruit een beeld oprijst van het mislukken van hun huwelijk. Andere personages voegen zich bij het koor van briefschrijvers, onder wie de nieuwe echtgenoot van de vrouw, afkomstig uit Noord-Afrika. De tegenstelling tussen de arrogante intellectuele ex van Europese afkomst en de traditioneel ingestelde, als tweederangs burger behandelde nieuwe man staat model voor een probleem dat in die tijd zeer actueel was in Israël.
Amos Oz, Zwarte doos. De Bezige Bij, Amsterdam 2017
