Schildpad

Toen ik trouwde, was ik twintig. Dat we ons 35-jarig huwelijk  tijdens het Berenloopweekend op Terschelling zouden vieren, had ik toen nooit kunnen bedenken. Niet alleen omdat de eerste Berenloop pas twintig jaar later werd gehouden, maar ook omdat ik hardlopen verafschuwde op mijn twintigste. Dat is inmiddels veranderd, en het leuke is dat ik twee van mijn drie kinderen een beetje heb aangestoken. Met de jongste liep ik onlangs de acht kilometer bij de Amsterdam Marathon, de oudste verleidde ik om mee te doen aan de halve marathon van de Berenloop op 4 november. Dat was één dag na onze trouwdag, en zo rees het plan voor een familie-uitstapje. De bruidegom – zelf geen loper – was aanvankelijk niet enthousiast: “Jullie zijn alleen maar zenuwachtig en wij staan de hele tijd in de kou.” Maar we kwamen tot overeenstemming en ik reserveerde twee bungalows op Terschelling, inclusief bootreis, huurfietsen en een etentje op vrijdagavond. Ondanks vertraagde treinen haalden we de boot, de bungalows waren comfortabel, de fietsen reden goed en het etentje was geslaagd. Op zaterdag waren er slingers en cadeautjes, we verkenden een deel van het fraaie, zij het regenachtige parcours, en toen werd het zondagochtend. Mijn zoon, normaal veel sneller dan ik, had nog nooit een halve marathon gelopen en had bovendien last van zijn scheenbeen. Daarom zou hij mijn tempo aanhouden. Ik was zogezegd niet zijn haas, maar zijn schildpad. Maar ook als schildpad wilde ik mijn beste beentje voorzetten, en zo liepen we met bijna elf kilometer per uur langs de haven en over de Hoofdweg. We gingen Midsland in en weer uit en kwamen bij Formerum. Het ging nog steeds lekker en daar stond de hele familie ons toe te juichen. Toen waren we al bijna op de helft. De duinen en het strand in de tweede helft konden we hebben, alleen de laatste paar kilometers waren zwaar. Gelukkig kwam de Brandaris in zicht, vervolgens de rode loper en daar stond de familie alweer te juichen. We finishten in 2.02; daar waren we best tevreden mee. Mijn jongste zoon vindt dat we voortaan elk jaar onze trouwdag op Terschelling moeten vieren, en dan loopt hij mee! Eens horen wat de bruidegom daarvan vindt…

Deze column is verschenen in Le Champion van december 2012. Je kunt hem hier als PDF lezen.

1 reactie

  1. ja het is een extra dimensie lopen met je kinderen, met mijn twee kids heb ik dit jaar een 10km gelopen tijdens de vestloop. Met mijn dochter ook nog de dam tot dam. In Egmond gaan mijn dochter en ik kijken of we hem binnen de 2 uur kunnen lopen, o ja en mijn partner is net zo als de jouwe, maar is wel gaan kijken toen we met z’n drieen in Alkmaar liepen.

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.